توسعه شهر نیشابور طی سالهای اخیر به شرح زیر است:

الف: در جهات غرب و شمال غربی که بیشترین میزان توسعه شهری دیده می شود.

ب: توسعه بسوی شرق نسبت به حد بافت قدیمی است.

ج: توسعه جنوبی غربی که از حد بافت قدیم شهر است.

د: در سوی جنوب شرقی توسعه کمی به چشم می خورد.

هـ: توسعه شمالی نسبت به حد بافت قدیمی وجود دارد.

مراکز شهری نیشابور:

مراکز شهری اصلی و جدید شهر نیشابور، در طرفین خیابانهای اساسی شهر استقرار یافته اند و غالباً در محل برخورد این خیابانها، در ارتباط نزدیک و پیوستگی متقابل با یکدیگر می‌باشد.

بافت قدیمی نیشابور و عناصر اصلی آن:

منظور از بافت قدیمی شهر نیشابور بافت منطقه ای، مورد نظر است که در قسمت جنوبی شهر واقع شده و تقریباً در داخل محدوده آخرین حصار یا خندق شهر قرار گرفته است. قسمتهای مرکزی این بافت قدمت بیشتری دارد ولی چون در ساختن آن از الگوی قدیمی تابعیت شده است یک پارچگی و پیوستگی بسیار مشخصی بین اجزاء این منطقه به چشم می خورد. بجز دو خیابان عریض در بالا و چند خیابان فرعی دیگر که اخیراً احداث شده است، این بافت کاملاً عبارت است از شبکه هایی از گذرگاههای فرعی که بطور متوسط دارای عرضی در حدود 3 تا 4 متر می باشند و مسیری نسباً مشخص و ندرتاً مستقیم دارند فرعی آنها که اکثراً با عرض متوسط 2 تا 3 می باشند. ساختمانهای موجود نیز که مجموعه بافت را تکمیل می کند عموماً یک طبقه بوده و اکثراً خشتی و گلی و معدودی با آجر یا تیر آهن در سقف می باشد.

مصالح ساختمانی عمده ابنیه و دیوارها آجر کاری، گچکاری و کاهگل است و ساختمانهای غیره مسکونی معمولاً دارای مصالح ساختمانی مرغوب تر می باشند. این بافت مراکز عمده تجارتی و ادارای و کسب و کار شهر را در برگرفته است و بقه بافت، مرکب از چندین محله مسکونی است که تطبیق آنها با محله های قدیمی 170 سال پیش به زحمت میسر می باشد. مراکز محله در قدیم بوسیله بازارچه، مسجد و حمام مشخص می شد. امروزه برخی مساجد را می توان پیدا کرد. حمامها بعضی وجود دارند و بعضی از بین رفته اند. بازارچه ها کلاً در معرض نابودی قرار گرفته اند. زیرا که اولاً قدرت جذب مراکز شهری جدید به قدری زیاد است که مراکز محله ای به زحمت می توانند اجناس خوب و مناسب در اختیار مشتریان بگذارند. در حالی که واقع شدن یک یا چند مغازه در محلاتی که گاه هیچگونه دسترسی ماشین به آنها میسر نیست وضعی را پیش می آورد که از نظر اقتصادی امکان باقی ماندن آنها را از بین می برد. نداشتن امکان دسترسی ماشینی به مراکز این بافت نمودی از نارسائی در نظام زندگی شهری امروزی می باشد، بطوریکه حتی در مواقع اضطراری نظیر ضرورت رسانیدن بیمار به بیمارستان و یا بروز آش سوزی نیز امکان نفوذ وسائط نقلیه به دورن این بافت بسادگی د یگر میسر نیست. ویژگی با ارزش محلات این بافت علاوه بر وجود هویتی قابل تمیز برای محله های مختلف، داشتن گذرگاههای متعدد پیاده رو می باشد که سبب شده محیطی آرام و دور از آمد و شد ماشینی بوجود آید. 

در طول گذرگاههای نیشابور، گاه آثاری از ارزشهای معماری کالبدی و فضایی شهرسازی گذشته باقی است که به چشم می خورد، نظیر بعضی کوچه های سرپوشیده و با فضای باز که در طول کوچة نسبتاً تنگ پدید می آید و در آنجا درختکاری شده و یک مرکز تفریحی کوچک بوجود آمده است و بهره وری از این امکانات نه تنها بازسازی و یادآوری ارزشهای کهن می باشد، بلکه در صورتی که نقایص و نارساییهای آمد و شد ماشینی برای مجموعه حل شود، می تواند منطبق بر امروزی ترین شیوه های شهرسازی باشد.

مصالح ساختمانی و معماری شهری در شهر نیشابور:

مصالح ساختمانی و صناعت شناسی کاربرد آن در شکل دهی به فضاهای شهری نقش بسیار حساسی دارد. بهترین مصالح ساختمانی در دوران رونق شهر نیشابور در قدیم، آجر و تیر چوبی بوده است که تیرها معمولاً استخوانبدی کار آجری را تقویت می کرده است و شکل نهایی همواره  بوسیله آجر و یا گچکاری و نقوش مربوطه نمایانده می شده است.

عناصر طرح ریزی فضایی عبارت بوده اند از سقف هعای گبندی طاقهای نوک تیز، نورگیرها، کف سنگی یا آجری که روش متدوال در ساختمانهای بناهای عمومی و خصوصی و بازارهای ایران بوده است. در نیشابور نماسازیهای قدیمی و آجری با قطعات تزئینی نیز هنوز دیده می شود که قابل توجه می باشد. کاشیکاری در سر در منازل به ندرت دیده می شود ولی بیشتر در ابنیه عمومی نظیر مساجد و امامزاده ها و مزارها و غیره بکار رفته است.

موقعیت جغرافیایی شهر نیشابور در قیاس با غالب شهرهای خراسان، شرایط بهتری برای بهره وری از این عنصر را در اختیار معماران قرار داده است. سقف های گلی و گنبدی، یا طاقهای قوسی، به ندرت در نیشابور دیده می شود، ولی به دلیل وجود چوب در منطقه، سقف های گلی با تیر چوبی به ویژه در ابنیه مسکونی در گذشته بسیار رایج بوده است. امروزه در بافت های جدید شهر، به خصوص در اراضی آماده سازی، اکثر قریب به اتفاق ساختمانهای با آجر و آهن احداث می شود و نقشه های ساختمانی، بصورت دو طبقه طراحی می گردد.

سیمای کنونی شهر: شهر نیشابور گر چه از نظر رشد و توسعه فعال می باشد، ولی بدلیل وجود اراضی وسیع کشاورزی و باغات زیاد در هسته مرکزی و حلقه های پیرامونی آن از سیمای مطلوبی برخوردار نمی باشد. وجود بافتهای خالی، مشکلاتی را برای شهر بوجود آورده که مهمترین آنها گران تمام شدن هزینه های احداث شبکه های ارتباطی و زیر بنایی و استهلاک زودرس آنهاست. تمایل به توسعه در این شهر بطور کلی در همه جهات قابل ملاحظه است. توسعه شبکه خیابانهای شهر که تقریباً از یک نظام شطرنجی و گاه ستاره ای همراه با ایجاد میادین و فلکه تبعیت کرده بیشتر در جهات جهت اصلی قابل توسعه بوده اند و امتداد محورهای موجود امکان توسعه های آتی را فراهم می آورد. مراکز فرعی شهر اهمیت بسیار ناچیزی دارند صرفنظر از شبکه های جدید، خیابانهای اصلی طبق طرحهای هادی و جامع و تفصیلی قبلی در محلات قدیمی اکثر گذرگاهها بسیار کم عرض بوده و در محدوده مالکیتهای شخصی عموماً بشکل تقسیمات زمین های زراعی و نامظم می باشد. از این رو در اغلب موارد توسعه های جدید شهر شبیه به بافت های قدیمی که در نظام امروزی توسعه شهر گرفتار نارسایی زیاد می بشاد، صورت گرفته است. شکل دیگر تقسیم بندی زمینه های کوچک به شیوه شطرنجی می باشد که در نقاط مختلف بافت شهری دیده می شود. اراضی تجارتی گاه تا حد یک مغازه 15 الی 20 متری تفکیک شده اند. و با توجه به اینکه این روش تقسیم زمین مشکلات زیادی را سبب خواهد شد لازمست در آینده ادامه پیدا نکند. 

مطالب جغرافیایی و تاریخ نگاران درباره نیشابور سده های اول هجری تاکید بر این دارد که ساختار کالبدی دوران ساسانی بر اساس کهندژ و شارستان و ربض بر جای مانده بوده است، اما با این تفاوت که این بار، آنجا که امکان زندگی مردم عادی است شهر است. حومه یا ربض که دروازه های معددی دارد (چرا که اکنون شهر اینجا است و اقتصادی محصور شدن دارد). و بازارها و اصناف در آن گرد آمده اند. و اینها همه حکایت از وارونه شدن نظام قبلی دارد. اکنون ربض است که اهمیت دارد و کهندژ دیگر متروکه ای بیش نیست و شارستان محدود و خرد است و هم در ربض است که مسجد و دارالاماره و بازار ساخته می شود و خانه های مردم در اطراف این سه عنصر شکل می گیرد که هر یک نمود کالبدی بخشی از جامعه یکپارچه اسلامی است. این طرح کلی ساختار شهرهای ایران در دوران اسلامی است که با بررسی تاریخ نیشابور آنرا در آنجا نیز پیدا می کنیم.

نیشابور در طلیعه اسلام: نیشابور در سده یکم هجری در زمان عمر یکبار فتح شد، اما همواره ناآرام بود تا اینکه نهایتاً در خلافت عثمان بدست عبدا... بن عامر گشوده می شود. در واقع شهر با یک جهت یابی دقیق شروع می شود مسجد و نیز شهری که بر پا می شود ابتدا از این دیدگاه که درراستایی مشترک جهت دارند ساخته می شوند، و الگوی شهر را، جهت برای نیایش و تقسیم فضا برای زیستن معین می کند و نخستین گام، ساختن مسجد است که اشاره به یک جهت دارد و آن کعبه است. 

نیشابور سرگذشتی بس گفت دارد، هر چه ژرف تر در آن غور می کنیم، بیشتر شیفتة سرسختیش از زیر و بم های تاریخ می شویم. زندگی نیشابور را می توان به سه دوره عمده پیش از اسلام، پس از اسلام تا حمله مغول و دوران بعد از مغول تقسیم کرد. نیشابور طی عمر درازش در هر یک از این مقاطع بارها بعلل مختلف در جنگ و ویرانیها و تخریبها گرفتار آمده است ولی هر بار همچون ققنوسی سر از خاکستر برآورده و زندگی دوباره یافته است. سرگذشت نیشابور با عمر طولانی و اوج خصیصه های مکررش، چنانکه خواهیم دید خود تمثیلی از سرگذشت ایران است که باید به آن، با چشم بصیرت نگریست و به داستانش گوش جان سپرد.

مفهوم و نقش شهر در ایران باستان و پیدایش نیشابور

اگر بپذیریم که شهرهای ایران از آغاز پیدایش مرکزی بوده اند، برای نظام بخشیدن به قلمروها، مکانهائی غالباً کوچک اما پرقدرت، یک قلعه یا دژ که به تدریج تحول می یافته تا به یک شهر سه بخشی تبدیل می شده اند، و از دوران ساسانی بیشتر با آنها آشنا هستیم، با توجه به شیوه حکومت ایران و ویژگیهای قلمروهای وسیع و متعدد این سرزمین، به این نتیجه می رسیم که شهرهای ایرانی بعنوان مرکز اداری سیاسی و نظامی، نظمی را در یک قلمرو برقررا می کرده اند که در مقیاس کلان در سطح کشور و در مقیاس خرد در ساختار خود حاکم بوده است نظمی که به زعم راپاپورت «در شهرهای کهن، و ناشی از روابط اجتماعی و اعتقادی جوامع آنهاست».

در بررسی های جنبه های نمادین چه در نامگذاری نیشابور و چه در مکانیابی و پی افکنی آن و چه در طرح شهر به نکات بسیار جالب توجهی برمی خوریم که به آنها اشاره خواهیم کرد، و اینها همه حکایت از اهیمت و جایگاه ویژه ای دارند که اولاً شهر در ایران داشته است و ثانیاً نیشابور به طور اخص از آن برخوردار بوده، چرا که از آغاز پیدایش، بعنوان مرکز یک قلمرو بزرگ آباد و مرزی همواره مورد توجه بوده است و از همین جاست که می بینیم افسانه و واقعیت در سرتاسر تاریخ نیشابور بهم آمیخته است و از آنجمله است نسبت دادن وقایع، یا اشخاص مهم به این شهر.

در مکانیابی و پی افکنی نیشابور ردپای عوامل نمایدینی که در عین حال سندی بر دیرنیگی آن نیز هستند، بچشم می خورد. یکی وجود آتشی خود سوز در کوه ربوند، و دیگر چشمه آبی به نام چشمه سو (سبز)، بر فراز کوه بینالود، که هر دو در زمان ساسانی اهیمت مذهبی بسزایی داشته اند. 

اجتناب از انتخاب شیبهای رو به شرق یا غرب برای احداث ساختمان، استقرار ساختمان در جهت تابش حداقل انرژی خورشیدی در مواقع گرم، انتخاب مصالح مناسب برای محوطه اطراف ساختمان به منظور به حداقل رساندن کسب حرارت، استفاده از درختان خزان به منظور ایجاد سایه بر روی ساختمان و خنک سازی در مواقع گرم، استفاده از شکل های کالبدی مناسب برای کاهش سطوح خارجی مشرف به شرق و غرب (گسترش پلان ساختمان در جهت محور شرقی غربی)، استفاده هر چه بیشتر از دیوارهای مشترک در مجموعه های ساختمانی و ایجاد بافتی فشرده پیش بینی پارکینگ سرپوشیده به جای گاراژ و قراردادن آن در قسمت غربی ساختمان، گشودن فضاهای اصلی به حیاطهای داخلی با فضاهای باز واقع در سایه، پیش بینی فضاهای قابل تهویه در زیر بام، سقف های دوبله با استفاده از عایق حرارتی، بام استفاده از رنگهای روشن، و سطوح نه چندان خشن در سطح بام و دیوارهای خارجی مشرف به آفتاب تابستان، اجتناب از ایجاد پنجره در بام، مگر آنکه در تابستان کاملاً در سایه واقع شود، اجتناب از ایجاد پنجره های در نماهای شرقی و بخصوص غرب، در این صورت محدود نمودن تعداد و مساحت چنین پنجره هایی و پیش بینی سایه بان عمودی برای آنها، استفاده از جلو آمدگی بام، ایوان سرپوشیده یا بالکن برای ایجاد سایه کامل بر سطح خارجی پنجره های شیشه ای، و بازشوها، پیش بینی شکاف یا فاصله مناسب در محل اتصال سایه بان بالای پنجره  نمای مربوط، استفاده از دریچه های چوبی یا شبکه های متحرک عایق در پشت پنجره ها و پیش بینی فضاهای خراجی به منظور استفاده در مواقعی که هوا مناسب است.

هـ- بهره گیری از نوسان روزانه دمای هوا:

استفاده از ساختمانهای زیرزمینی، احداث قسمتی از ساختمان در داخل، زمین، پوشاندن دیوارهای خارجی با خاک، استفاده از مصاحل ساختمانی سنگین و متراکم (با ظرفیت حرارتی زیاد)، استفاده از مصالح سنگین و عایقهای حرارتی یکپارچه در سطوح خارجی، پیش بینی بعضی از فضاهای زندگی در پناه دیوارهای سنگین به منظور استفاده از زمان تاخیر مصالح  بعضی دیگر از فضاهای زندگی در پشت دیوارهای سبک و عایق شده به منظور بهره گیری از عکس العمل سریع این گونه مصالح در برابر شرایط هوای خارج و بالاخره پیش بینی فاصله مناسب بین دیورهای خارجی و بوته ها و شاخ و برگ درختان مجاور به منظور فراهم ساختن امکان بازتاب حرارت از این جداره ها.

اجتناب از انتخاب قسمت فوقانی تپه ها برای ساختمان سازی (بهترین محل قسمت فوقانی شیب است)، حیاطهای داخلی، پیش بینی پلانهای فشرده و ایجاد مجموعه هایی با بافت متراکم، پیش بینی فرمهای کالبدی مناسب از نظر کاهش تاثیر باد، پیش بینی بامهای شیبدار و استقرار شیب تندتر در جهت باد، در جبهه های مشرف به بادها شدید زمستانی، استفاده از ساختمانهای یک طبقه و کم ارتفاع، استفاده از بادشکنهای مختلف مثل درخت، دیوار حصار، پیش بینی نرده های مشبک در مقابل نماهای روبه باد به منظور جلوگیری از نفوذ برف به پنجره ها و ورودیها، استفاده از فضاهایی چون گاراژ یا انبار به عنوان بادشکن، به حداقل رساندن تعداد درهای ورودی ساختمان و قراردادن ورودی اصلی در قسمت پشت به باد، محافظت کامل ورودی اصلی با استفاده از درخت، حصار محوطه سازی، پیش بینی ورودیهای دوبله یا حیاط های ورودی، بالا بردن سطح ورودی اصلی نسبت به کف تمام شده خارجی، استفاده از درهای یکپارچه و عایق شده در نماهای رو به باد (شیشه ای فقط در نماهایی پیش بینی شوند که در مقابل باد محافظت شده اند)، درزبندی کلیه درها، پنجره ها و بازشوها، نصب دریچه یا شبکه متحرک عایق حرارت در پشت پنجره ها با استفاده از پره های داخلی و توجه به جهت وزش بادهای غالب زمستانی در تعیین جهت استقرار ساختمان.

ج: بهره گیری از انرژی خورشیدی در گرمایش ساختمان:

انتخاب شیبهای روبه جنوب برای احداث ساختمان (در دامنه های روبه جنوب در صورت امکان ساختمان در قسمت فوقانی محدود مه ساختمان شود). استقرار ساختمان در جهت تابش حداکثر انرژی خورشیدی در مواقع سد، بازگشتن جبهه جنوبی ساختمان حداق تا زاویه 30 درجه از هر طرف (در عرض های جغرافیایی 30 درجه و پایین تر این زاویه به 40 درجه افزایش یابد)، گسترش و کشیدگی پلان در جهت محور شرقی غربی، اختصاص فضاهای مشرف به جنوب به منطقة زندگی و استقرار فضاهای کم اهمیت در قسمت های شرقی و غربی ساختمان، سازماندهی پلان بصورتی که امکان نفوذ آفتاب به فضاهای کم اهمیت در قسمت های بنا و محل پنجره در نما به نحوی باشد که زمستان آفتاب مناسبی به فضاهای داخلی نفوذ کند، استفاده از پنجره های عمودی در نماهای جنوبی یا پنجره ها و ورگیرهای سقفی روبه آفتاب زمستانی (برای جلوگیری از اتلاف حرارت از این پنجره ها باید پیش بینی لازم به عمل آید). پیش بینی سایبانهای مناسبی برای پنجره هایی که در عین هدایت تابش آفتات زمستانی به فضاهای داخلی، از تابش آفتاب تابستانی به این فضاها جلوگیری نمایند، پیش بینی سطوح منعکس کننده در کف های مشرف پنجره های آفتاب گیر. 

در جهت گیری مناسب دسترسیهای اصلی، در رابطه با جریان آبهای سطحی، دسترسی اصلی بین 20 تا 30 درجه نسبت به محور شمالی و جنوبی در جهت چرخش عقربه های ساعت و منطبق بر محور شمال شرقی و جنوب غربی توصیه می شود.

4 – در رابطه با کیفیت نورگیری معابر

در رابطه با کیفیت نورگیری، معابر مناسب معابر بصورت ضربدر توصیه می گردد. تا از جریان مستقیم بادهای شرقی و جنوب شرقی در امان بوده و سایه کمتری در معابر ایجاد شود.

ز – نتیجه گیری از شرایط اقلیمی

به طور کلی پنج عامل اصلی در زمینه نتایج شرایط اقلیمی شهر نیشابور قابل توجه می باشد که عبارتند از:

محافظت ساختمان از هوای گرم خارج

محافظت ساختمان در برابر تابش آفتاب

بهره نورگیر از نوسان روزانه دمای هوا

کاهش تاثیر باد در اتلاف حرارت ساختمان

بر این اساس ضوابط طراحی اقلیمی بصورت زیر پیشنهاد می گردد:

الف- کاهش اتلاف حرارت ساختمان:

اجتناب از احداث ساختمان در شیبهای منفی و فرورفتگی ها، استقرار ساختمانهای به هم پوسته در بخش های میانی شیبهای رو به جنوب، پوشاندن حاشیه های خارجی اختمان با بوته ها و گیاهان همیشه سبز، احداث ساختمان در داخل زمین با پوشاندن دیوارهای خارجی با خاک، پیش بینی پلانهای فشرده و متراکم، پیش بینی ساختمانهای دو طبقه، در مجموعه های ساختمانی، استفاده هر چه بیشتر از دیوارهای مشترک و ایجاد بافتی به هم پیوسته و متراکم، پیش بینی فضاهای گرمازا مثل آشپزخانه، در مرکز پلان ساختمان، پیش بینی فضاهای کم اهمیت، مثل انبار، به عنوا عایق حرارتی در جدارها یا قسمتهای سرد ساختمان، استفاده از عایقهای حرارتی مناسب در دیوارهای خارجی و بخصوص در بام، یا استفاده از فضای زیر شیروانی به عنوان حرارتی، اجتناب از پیش بینی پنجره های بزرگ مخصوص در نماهای شمالی، استفاده از شیشه هیا دو جداره یا بعضی مواقع سه جداره، استفاده از شبکه های متحرک در پشت پنجره ها به عنوان عایق حرارتی، پیش بینی ورقه های عایق حرارتی در داخل بازشوها و استفاده از انواع مختلف پرده، شبکه عایق متحرک و دریچه پشت پنجره به منظور جلوگیری از اتلاف حرارت ساختمان از بازشوها. 

تاثیر تابش:

در مرحله باید جهت استقرار بنا را به گونه ای انتخاب نمود که انرژی حاصل از تابش در زمستان حداکثر و در تابستان حداقل باشد. از آنجا که جهت قرارگیری بنا تغییری در میزان جذب انرژی تابستانی و زمستانی سطوح افقی (بامها) ایجاد نمی کند، در اینجا باید سطوح قائم (دیوارها) را مد نظر داشت. با جمع بندی اطلاعات موجود نمودار جذب انرژی تابستانی و زمستانی دیورها را ترسیم می کنیم. بر اساس این نمودار جهت مناسب استقرار ساختمانها در مسیر دریافت موثر انرژی خورشیدی، چرخش ساختمان از 150 درجه جنوب غربی به 20 درجه جنوب شرقی توصیه می گردد.

2 – تاثیر باد

می دانیم که هنگامیکه باد با زاویة 90 درجه با جبهه ساختمان برخورد می کند، حداکثر تاثیر خود را بر بنا دارد و برای بادی که زاویه 45 درجه به ساختمان برخورد می کند، این فشار به میزان 50 درصد افت پیدا می کند.

 در مقایسه بادهای منطقه ای که در نمودار زیر آمده است، در رابطه با باد غالب زمستانی، جهت مناسب ساختمان 30 درجه به سمت جنوب غربی توصیه می گردد که در نتیجه نمای اصلی ساختمان به سمت جنوب غربی خواهد بود. 

میزان خشکی هر منطقه را میتوان از روی دامنه تغییرات میزان بارندگی و درجه حرارت تشخیص داد و هر چه این دامنه وسیعتر باشد حکایت از خشکی بیشتر منطقه می نماید به این ترتیب منحنی بارندگی، منحنی درجه حرارت، منحنی امبروترمیک می گویند، میزان خشکی در شهرستان نیشابور 7 ماه است که از ماه اردیبهشت و تا آبان ماه ادامه می یابد.

وزش باد در شهر نیشابور

مهمترین عواملی که در وضع اقلیمی دخالت دارند می توان جریانات هوا و وزش باد را نام برد. به طور کلی از جریانهای هوای مهمی که بسوی نیشابور جریان پیدا می کنند می توان باد شرقی را نام برد که در تابستان اغلب موجب بروز طوفان های گرد و خاک ریگ روان می شود ریگ هائی که در نتیجه وزش باد به حرکت در می آین مساحتهای زیادی را پوشانیده و نهرها را پر می کنند و بویژه اراضی کشاورزی را از خیر انتفاغ می اندازند.

جهت باد در ناحیه شهر نیشابور بیشتر جانب مشرق و جنوب شرقی می باشد و پس از آن باد غربی نسبت به سایر جهات زیادتر است. جهت اصلی باد یکی از عوامل مهم در انتخاب محل احداث خدمات و صنایعی که احتمالاً آلودگی ها را سبب خواهند شد، می باشد. بررسی انجام شده بر روی چگونگی سمت و جهت وزش باد در منطقه ای نیشابور، بدون در نظر گرفتن زمان وزش آنها نشان می شدهد که باد جنوب شرقی با 12 درصد فراوانی بادهای شرقی 10 درصد و بادهای غربی 9 درصد، حالات باد آرام گزارش شده است و کمترین وزش باد از جهت شمال غربی وزیده است.