استادان نقاشی در این نوع تزئین مناظر طبیعی را با تمام خصوصیات خود ترسیم می کردند، آنان سطح قلمدان را با کشت زارهای با صفا و چراگاههای سرسبز و نیز شهرها و عمارتهای تاریخی و باستانی و همچنین دریاها ، کوهها ، رودخانه ها و حتی آبشارهای دیدنی مزین می کردند. آنهم بدون آن که نقش یا تصویری از انسان در صفحه ی قلمدان ترسیم شود. البته در برخی از این نوع نقاشی ها ، تصویر کوچکی از چوپانان یا زنان و کودکان روستایی مشاهده می شود. ولیکن نقاشان آنها را جزئی از منظره محسوب کرده و به جهت زیبایی بیشتر نقاشی کرده است. این گونه قلمدان « به قلمدان های منظره نما » معروف می باشد.

2 ـ تزئین قلمدان با ترسیم منظره همراه با گل و مرغ و تصویر

ویژگی این نوع تزئین این گونه بوده است که در میانه ی سطح قلمدان صورت یک زن زیبا را در حال ایستاده یا نشسته درون یک قاب بیضی شکل می ساخته و در بالا و پایین این قاب به ترسیم منظره می پرداختند ، در دو طرف قلمدان نیز دو منظره از ساختمانها یا منظره دریا با تصاویر انسانهایی در اندازه کوچک شامل سواره یا پیاده و . . . به قلم آورده و سرانجام در دو سوی این مناظر را با گل و مرغ سازی تزئین می کردند. چنین قلمدانهایی دارای شکوه و جلوه و زیبایی خاص می باشند که از اواخر دوران ناصرالدین شاه ، ساخت و تزئین آن رواج یافت .

3ـ تزئین قلمدان با ترسیم میدانهای رزم و بزم

صحنه آرایان جنگ اندر چکاچاک نبرد              زنده در تصویر نام پور دستان کرده اند

هرگاه قلمدانی در موضوع میدانهای رزم و مجالس بزم طراحی و نقاشی شده است از جمله آثار بسیار نفیس و در عین حال گرانبها به شمار آمده است. این نوع نقاشی در روی قلمدان و نیز دو جانب آن صورت می گرفته است که به لحاظ طراحی صحنه های جنگ در فضای کوچک و محدود قلمدان و عینیت بخشیدن به حالات سربازان و صف آرایی دو سپاه و نیز نشان دادن حرکات یورشی و گاه هیجان انگیز و خروشناک جنگجویان ، همواره مورد توجه خاص هنر دوستان بوده است.

در این شکی نیست که طراحی این گونه قلمدانها ، کار ساده ای نمی تواند باشد از این رو که به خلق چنین صحنه هایی در پهنه قلمدان می پرداختند، خود از جمله استادان بزرگ نقاشی به شمار می رفتند. از سوی دیگر نقاشان این گروه ، به لحاظ مصور ساختن یک واقعه ی تاریخی ، درثبت آن رویداد برای آیندگان نیز خدمت شایان توجهی از خود نشان داده اند. البته گاه برخی از استادان زبردست و خلاق در طراحی چنین قلمدانهایی به « تضاد آفرینی » دست زده اند. بدان معنا که در کنار منظره هایی از جنگ و رزم ، مجالس عیش ، سرور  بزم را نیز طراحی می کرده اند. آنان سعی شان بر آن بود که در نظر بیننده ، خشونت و هیجان جنگ را با لطافت و زیبایی مناظر عاشقانه و شادمانه بر مرحله ی تعدیل در آورند. علاوه بر آنکه یاد آور این نکته نیز می شوند که در زندگی انسان گرفتاری و سختی و آسایش و خوشی با هم و در کنار هم می باشد . قلمدانهایی که با این موضوع نقش بندی شده اند را « قلمدان رزم » و یا « قلمدان بزم و رزم » می نامیده اند.